Verkbann og fleira skemmtilegt.

Moren.

Jæja nú er blíða í Verstöðinni eftir stormasama viku. Bátarnir eru að fiska fínt. Og síldveiðarnar í Breiðafirði ganga vel. Heimaey fékk m.a. 2000 tonna kast í vikunni. Kvótinn á síldinni er hálfnaður í Eyjum. Guðmundur fer líklega til loðnuleitar í næstu viku. Vídalín, Þórunn, Bergey, Bergur, Dala-Rafn, Gullberg og fleiri voru með fínan afla í vikunni.

Í dag ræðst hvort LÍÚ forystan mælir með atkvæðagreiðslu meðal félagsmanna sinna, um boðun verkbanns á sjómenn. Arfavitlaus hugmynd að standa svona að hlutunum. Þetta er fyrst og fremst aðgerð gegn stjórnvöldum sem þriðji aðili blæðir fyrir. LÍÚ er að skjóta sig í báða fætur og pissa í skóinn sinn í leiðinni. Við höfum staðið með útgerðarmönnum í baráttunni gegn auðlindagjaldinu og nýjum frumvörpum um fiskveiðistjórnunina. Þetta eru þakkirnar. Hér eru nokkur brot úr viðtali við mig í síðustu Fréttum:

  Þegar samið var við sjómenn um þátttöku í olíukostnaði var miðað við að hún væri á bilinu 70% til 80% þannig að með lægra olíuverði hækkaði prósentan og sjómenn fengju meira í sinn hlut. „Fyrst var þetta í 80% en þegar olían hækkaði lækkaði okkar hlutur þannig að við erum alltaf á gólfinu með 70%. Þannig hefur það verið síðustu tíu árin,“ sagði Valmundur og taldi þetta meira en nóg framlag sjómanna til útgerðar í landinu. „Við getum ekki séð að eigum að taka meiri þátt í útgerðarkostnaði en nú þegar er.“

  Um tryggingargjaldið, sem útgerðin vill að verði hluti af kostnaði áður en kemur til skipta, sagði Valmundur að öll fyrirtæki í landinu yrðu að greiða tryggingagjald. „Það hefur ekki verið látið bitna á starfsfólki því mörg þeirra hafa verið að hækka laun. Aðilar á vinnumarkaðarins sömdu um hærra tryggingagjald við ríkisstjórnina til að mæta auknu atvinnuleysi eftir hrunið 2008. Þetta er því mál útgerðarinnar en ekki okkar,“ sagði Valmundur.

Hann segir að sjómenn hafi setið eftir í orlofsgreiðslum miðað við aðrar stéttir. „Orlof hjá okkur er 10,7%, hækkar í 11,59% eftir tíu ár og eftir 15 ár er það 13,04%. „Þetta er mun lakara en hjá öðrum stéttum en við náðum því í gegn 2004 að fá þó þessa hækkun. Stóra málið er svo að fari menn á milli útgerða fellur hækkunin niður. Skiptir þá ekki máli þó báðar útgerðirnar séu innan LÍÚ.  Þessu þarf að breyta.

“Þá er komið að baráttumáli sjómanna til margra ára sem eru verðlagsmálin. Valmundur segir að þokkaleg sátt sé um bolfiskinn en annað sé uppi á teningnum í uppsjávarafla þar sem útgerðin hafi tekið sér einhliða vald til að ákvarða verðið. „Í bolfiskinum er kerfi sem gengur en krafa okkar hefur lengi verið að allt verði markaðstengt. Í uppsjávarveiðum er það þannig að útgerðin semur beint við sína menn.  Reyndin er sú að verðákvörðun útgerðarinnar er send um borð í skipin og mönnum sagt að þeir sætti sig ekki við það verð sem boðið er geti þeir farið annað.  Verðlagsstofa skiptaverðs á að fylgjast með þessu en það er bara eitt á hálft stöðugildi þannig að hún kemst aldrei yfir öll þau mál sem berast til hennar. Við viljum að Verlagsstofa fái að ráða fleira fólk því á meðan hún er ekki burðugri verðum við óánægðir með ástandið. Það væri miklu nær að semja við félögin en ekki vera í þessum slag við mannskapinn,“ sagði Valmundur og tók verð á síld í Noregi sem dæmi um stöðu sjómanna hér á landi. „Á meðan Nojarinn borgar 145 krónur fyrir kílóið af síldinni fást 45 krónur fyrir kílóið í Vestmannaeyjum. Auðvitað er þetta ekki að öllu leyti sambærilegt út af ríkisstyrkjum og aðskilnaði veiða og vinnslu í Noregi en 100 kall er of mikill munur.“