Þráðurinn upp tekinn.

Moren.

Jæja nú skal bloggleti lokið. Kominn endurnærður úr krataríkinu Svíþjóð. Maður jafnast einhvern veginn allur til eftir dvöl hjá krötunum. Ekki skemmdi fyrir að alþingiskosningar voru þar. Ekki sér maður stóran mun á hægri og vinstri þar í landi. Jafnaðarmennskan allsráðandi og gemgur bara vel hjá þeim. Þess má geta að stýrivextir í Svíjaríki eru nú 0,5%. En nóg um það.

Fiskiríið er búið að vera sæmilegt. Risjótt tíð hefur hamlað veiðum að nokkru leiti. Í síðustu Fiskifréttum fer Örn Pálsson framkvæmdastjóri LS mikinn. Í grein sinni kallar hann afstöðu SSÍ til kjara smábátasjómanna undarlega. Hann fulyrðir að þeir meðreiðarsveinar, hann og Túri Boga hafi riðið um héruð og mælt með samningi sem kominn var á og borinn undir félagsmenn LS. Mínar heimildir segja annað. Þeir félagar hafi rakkað samninginn í skítinn þrátt fyrir að hafa sett stafina sína á hann og hvatt sína menn til að fella hann. Svo lýsir Örn furðu sinni á að SSÍ svari honum ekki.

SSÍ svaraði Erni og félögum og í svarinu kemur allt fram sem koma þarf fram. SSÍ lítur svo á að samningurinn við LÍÚ sé jafngildi lágmarkskjara hjá smábátasjómönnum. Punktur og basta Örn. Og á þeim forsendum vinnur SSÍ úr umkvörtunum smábátasjómanna ef þær berast þar inn á borð.

Meðan menn rakka niður eigin gerðir og hvetja til þess að þær séu ómerkar gerðar er ósköp lítið að marka þá sömu menn.

Það skildi þó ekki vera að LS vilji ekki gera kjarasamning fyrir félagsmenn sína? Af hverju svo er verða þeir félagar Örn og Túri Boga að svara.