Sól og sæla í Verstöðinni.

Moren.

Sólin skín og það brakar í blíðunni hér í Eyjum. Margir lönduðu í gær en þá var ég staddur í höfuðstaðnum á norðureyjunni, þannig að ekki eru aflatölur áræðanlegar. Flestir voru með fínan afla og eru farnir á sjó aftur að draga björg í bú. Kem með tölur á mánudaginn.

Tek ofan minn hatt fyrir bæjarstjórninni sem ályktar á móti afnámi sjómanaafsláttar. Sjómönnum í Vestmannaeyjum munar um rúmar 90 milljónir árlega. Eins og kemur fram í ályktuninni þá eru nágrannalönd okkar, sem við erum alltaf að miða okkur við, langt á undan okkur þegar kemur að umbun fyrir sjómennsku. Sjómenn eru fjarri fjölskyldum sínum mikinn hluta ársins og taka því mun minni þátt í samneyslunni en aðrir og eiga að njóta þess.

Ef ekki verður horfið frá afnáminu verða sjómannasamtökin að bretta upp ermarnar og endurskoða kjarasamning okkar og útgerðarinnar með það að markmiði að taka út allar aukasporslur s.s. fatapeninga, fæðispeninga, fastakaup og fl. og búa til dagpeningakerfi að hætti ríkisstarfsmanna, þar sem allir þessir liðir og afslátturinn verða dregnir saman i eina tölu og heita þá dagpeningar. Það er algerlega óferjandi að taka af okkur umsamin kjör án nokkurra bóta, það talaði enginn um kjaraskerðingu hjá sjómönnum þegar gengið var sem sterkast og ekki vorum við að væla neitt yfir því. Við vinnum eftir hlutaskiptakerfi og þegar kaupið er gott hjá okkur, gengur vel hjá útgerðinni og svo öfugt. Hagsmunir okkar fara saman að því leiti, þó alltaf sé ágreiningur um kaup og kjör eins og gengur.